Mierik is één van de weinige kruiden waarvan niet de blaadjes maar de wortel gebruikt wordt. Mierikswortel dus. Het is niet meteen iets dat we dagelijks in onze keuken gebruiken. De smaak is vrij pittig tot scherp op de leest van radijs en mosterd. In het Engels heet mierikswortel trouwens “horseradish”, hoewel het giftig is voor paarden. Net als ajuin bezorgt het scherpe aroma je tranen in de ogen. Opgelet met mierikswortel: het is een vrij invasieve plant. Voor je het weet, overwoekert hij een groot stuk van je tuin.
Mosterdolie
Het zijn dus de dikke vlezige wortels die gegeten worden, de bladeren – quasi zonder aroma – zijn niet echt geschikt voor consumptie. Bij de verwerking ervan komt een vluchtige olie vrij – mosterdolie met name – die voor irritatie kan zorgen. Mierikswortel is oorspronkelijk afkomstig van Noord-Europa, maar het gebruik ervan gaat al duizenden jaren terug. Zowel in het Oude Egypte als in de Antieke Oudheid komt het frequent voor. In de Middeleeuwen werkt het gebruik als alternatief voor mosterd.
Mierikswortel als geneeskrachtig kruid
Mierikswortel bevat volgende geneeskrachtige eigenschappen:
- Het zorgt voor het vrijmaken van de luchtwegen en werkt slijmoplossend. Op deze manier lijkt het vrij sterk op ajuin dat ook een aantal vluchtige oliën doet vrijkomen met hetzelfde effect. Geraspt (in combinatie met honig) kan het als een siroop tegen hoest gebruikt worden.
- Diezelfde vluchtige oliën zorgen ervoor dat de transpiratie toeneemt. Daardoor werkt mierikswortel ook koortsverlagend.
- Mierikswortel verhelpt ook urinewegproblemen. Het is in feite een natuurlijke plaspil die helpt giftige stoffen uit het lichaam te verwijderen.
- Net als bijvoorbeeld look is mierikswortel een natuurlijk antibioticum. Om het immuunsysteem te versterken kun je het preventief eten. De antibacteriële werking doet de rest.
- De plant zou tenslotte ook kankerbestrijdende eigenschappen hebben.